سلام- طاعات قبول درگاه احدیت

راستش را بخواهید، امروز سحر که داشتم مسلسل وار لقمه های سوخت روزه را با ولع می بلعیدم، تلویزیون را روی شبکه 5 گیراندم. مرحوم آیت الله تهرانی داشتند دعای ابوحمزه را تفسیر می کردند و چون بنده علاقه خاصی به این دعا دارم در حین تناول، به حرفهای ایشان گوش سپردم. پس از این برنامه یک چیز عجیب شروع به داد و بیداد کرد. سیمای خسته ما، چشم استاد شجریان را دور دیده بود و یک قطعه از آوازهای نامبرده را در آلبوم رباعیات خیام پخش نمود. از آنجاییکه این قطعه از محبوب ترین کارهای شجریان نزد اینجانب است بیدرنگ آن را شناسایی کردم. و انگشت تعجب به دهان گرفتم. جالب اینجا بود که کیفیت صدا را تا حد امکان پایین آورده بودند و یک نویز اوراقی (با صدای ممتد ویززززززززززززززززززز) هم به آن اضافه کرده بودند.

آی بزند و شجریان سحری اش آن موقع بوده باشد و این را شنیده باشد. یک گیس و گیس کشی راه بیفتد که نگو. آدمی که آنقدر روی بخش صدای خود از صدا و سیما حساس است حالا بیاید ببیند نویز و افکت ته چاهی هم به آن داده اند. اگر خودش را کنترل نکند خرقه را دریده و پای برهنه میرود دفتر ضرغامی…

خدا به خیر کند.

از این ها که بگذریم بیاید از این قطعه که در مایه ابوعطا خوانده شده است لذت وافی ببیریم.