یک 12 روزی هست که رفته ایم توی سال نود. نمی دانم چرا تبریک نگفته ام! حالا می گویم! مبارک باشد این سال و همه سال مبارک باشد این روز و همه روز با تاخیر آن هم 12 روز!
نمی دانم مثل بازی های فوتبال که به وقت اضافه کشیدنش ردخور ندارد این عمر ما هم از این 90 می گذرد یا نه! دوست ندارم تا او را که قرار است مرا به جز از طریق ملک الموت به آسمان ببرد، ندیده ام زندگی ام به وقت اضافه نکشیده تمام شود…
و اما بعد…
توی این 12 روز یکی از اتفاقات جالبی که افتاد این بود که این کلوخ زار توسط شخصی خوانده شده و دیدگاه محترمش نیز هم اینجا را مزین کرده است… ای بابا خوب جالب است دیگر؛ من نام این وبلاگ را به کسی نداده ام… این از عجایت خلق و خوی من است این قضیه برایم جالب شده…
و اما بعدتر…
امروز شنیدم که «یاسین» اسم خاصه حضرت محمد (ص) است و من نیز جهت احترام به پدربزرگ نازنین و مهربان سادات از این انتخاب خود برای نام نویسنده این خطوط در هم رجوع کرده و تا اطلاع ثانوی بی اسم نویسندگی می کنم…
و اما تو…
که نیما هم
تو را چشم در رَه بود شباهنگام
و من
همه تن در رهم
تا که بینم یک نگاه
یک نگاه بی گناه
گناه؟
آری… یادم آمد… رفیق نیمه راهم بود… آن گناه
کجا بودیم؟
گناهی یا نگاهی؟
چه می دانی؟
نه…
تو می دانی
نگاهت با گناهم خوب می جنگد
نگاهت می زداید از دلم زنگار
همه با یک نگاه
من بی نگاه
عاشق شدم انگار
شب از نیمه گذشت و دیده باز است
تن پر از گناهم در گداز است
نگاهت
نگاهت
کوک این بی کوک سازست
یقین دارم برای دیدن تو
در توبه به رویم باز باز است…
«یا حق»
سلام
تو همین چند تا مطلبی که ازتون خوندم از نوع نویسندگیتون خوشم اومد. دوست دارم متنهاتون رو دو سه بار بخونم. مثل متن های خودم که دو سه بار می خونمشون. البته شما خیلی خوبتر می نویسین.
…اتفاق جالبتون برام جالب بود. این هم از عجایب خلق و خوی من است که بی مقدمه تو یاهو دنبال وبلاگی با اسم کلوخ بگردم!
نگاهت با گناهم خوب می جنگد
نگاهت می زداید از دلم زنگار
همه با یک نگاه
من بی نگاه …
سلام
سال نو شما هم مبارک
ان شالله سال با برکتی داشته باشید
یاسین و القران الحکیم انک لمن المرسلین
مبارک باشد این سال و همه سال _ با تاخیر 15 روز! _