سلام بر خوانندگان عزیز و دوست داشتنی کلوخ

منتظر علی هستم که کارش تمام شود. می خواهیم با هم برویم یک جایی. نمی گویم کجا چون نمی دانم چه می شود. دستم را گذاشته بودم زیر چانه ام و زل زده بودم به Editor بلاگفا که فقط یک عنوان برایش نوشته بودم و آن هم همین «یک شبی…» است. داشتم فکر می کردم منظور عزیزی که این شعر را برای من در دو کامنت خوانده و نوشته است چه بوده است. آنقدر غرق در افکارم بودم که ناگهان صفحه سیاه شد. ترسیدم PC سوخته باشد اما دیدم نه! قضیه مربوط بهscreen saver است که دارد یک سری وسایل ایمنی مربوط به آتش نشانی تبلیغ می کند. تبلیغ توی screen saver دیگر از آن کار هاست که عقل جن هم به آن نمی رسد. خلاصه اینکه ماوس رو تکانی داده و بخود آمدم. شعر قشنگی است اما جای فکر دارد. با یک سرچ کوچک می توان فهمید شاعرش گمنام است. شاید هم نامدار است و چون سرچ کوتاه، آدمی شاعرش را پیدا نمی کند. اما همینقدر می دانم که از شعرای به نام قدیم نیست. این شعر می خواهد به ما بفهماند: آهای طرف، رفتی عاشق شدی و خدا را یادت رفت، بدان که خدا تو را فراموش نمی کند ها و حتی دنبالت هم می فرستد.

من به این که خدا همیشه میفرستد دنبال بنده اش که بیا پیش خودم که تمام کار هایت را ردیف می کنم، اعتقاد عجیبی دارم. اما بحث من چند بیت این شعر است:

1. در مورد این بیت: